AQSh tashqi siyosati Janubiy Osiyo mintaqasida o‘zgaruvchanligi va dinamik xususiyatlarga egaligi bilan ajralib turadi. Mazkur maqolaning bosh maqsadi AQShning ushbu mintaqadagi konstruktivist tashqi siyosiy jihatlarini aniqlashdan iboratdir. Bunda tarixiy, qiyosiy-siyosiy, induksiya va deduksiya ilmiy usullaridan foydalanilgan. Maqolada Sovuq urushi davridan to bugungi kunga qadar AQSh tashqi siyosati Janubiy Osiyoda ko‘tarilish va tushishlar, bog‘liqlik va uzoqlashishdan iborat bo‘lganligi, bundan tashqari, tashqi siyosat vektori goh Pokistonga, goh Hindistonga qaratilganligi hamda bugungi kunda aloqalar asosan Hindiston tomon yo‘nalganligi xulosa qilingan. Maqola o‘z ichiga AQSh tashqi siyosatining Janubiy Osiyo mintaqasidagi asosiy etti davrini oladi. Xususan, 1947-1965-yillarda AQSHning mintaqadagi e’tibori Pokistonga qaratilgan bo‘lsa, 1965-1979-yillarda Vetnam urushi tufayli mintaqadan uzoqlashish ro‘y beradi. 1979-1989-yillarda bo‘lib o‘tgan SSSRning Afg‘onistondagi urushi yana Pokistonning ahamiyatini AQSH tashqi siyosatida kuchaytiradi. 1989-1998-yillarda AQSH global gegemoniyaga intilganligi sababli ham Hindiston, ham Pokiston bilan alohida-alohida tashqi siyosat olib bora boshlaydi. 1998-2001-yillarda Hindiston va Pokiston yadro qurollarining sinovini o‘tkazganligi sababli AQSHning sanksiyalari ostiga tushadi. Binobarin 2001-yilda Afg‘onistonda boshlangan terrorizmga qarshi urush (War on Terror) Pokistonning ustuvorligini AQSH tashqi siyosatida yana oshiradi. Bu 2021-yil AQSH o‘z kuchlarini Afg‘oniston olib chiqib ketkunga qadar davom etadi. Prezident Barak Obama davridan boshlab Hindistonning AQSh tashqi siyosatidagi o‘rni keskin osha boshlaydi. D.Tramp davrida ushbu davlatga rasman “Asosiy mudofaa hamkori” maqomi beriladi. Maqola konstruktivizm xalqaro munosabatlar nazariyasi rakursida ochib berilganligi bilan ajralib turib, u soha mutaxassislarining faoliyatida foydali bo‘lishi mumkin.   Maqolani o'qish

Tolibonning Afg‘onistonni yashin tezligida egallab olishi deyarli barcha Markaziy Osiyo respublikalarida (MOM) ancha xotirjam va “kutib ko‘ring” munosabatini oldi, Tojikiston janubiy qo‘shnisida sodir bo‘layotgan voqealar haqida g‘ayrioddiy tarzda ochiq gapirdi. Garchi avtomashinalar Bayden ma'muriyatining ittifoqchi kuchlarning 2021 yilning yozida Afg'onistonni to'satdan tark etishi haqidagi tezkor qarorini olqishlamagan bo'lsalar ham, ular istamay haqiqatga moslashdilar. Oʻshandan beri Markaziy Osiyo davlatlarining Tolibon yetakchiligidagi Afgʻonistonga nisbatan siyosati oʻxshashliklarga ega boʻlib, savdoga asoslangan pragmatizm ularning eng muhim xususiyati hisoblanadi. Ushbu maqola G'arb davlatlarining Tolibonni Afg'onistonning rasmiy hukumati sifatida tan olishda sustligi bilan bog'liq bo'lgan Tolibon boshchiligidagi Afg'oniston bilan bo'lgan munosabatlarini o'rganadi.Maqolani yuklab olish

Maqolada qariyb 100 yillik tarixga ega bo‘lgan O‘zbekiston gidroenergetikasining avvalgi va bugungi holati tahlili, mamlakatimiz gidroenergetika salohiyati, mavjud muammolar va ularning oqilona yechimlari, yangi GESlar qurilishi, eski GESlarni modernizatsiya qilish, sohaga sarmoya kiritish, yetakchi xorijiy energetika kompaniyalari bilan amaliy hamkorlik. , joriy va istiqbolli loyihalar ta'kidlangan. Maqolani yuklab oling

Ushbu maqolasida biz atom energetikasining zamonaviy tendentsiyalari haqida gapiramiz, kichik atom elektr stansiyalari nima ekanligini va Markaziy Osiyo mamlakatlarida atom energetikasini rivojlantirish istiqbollarini aniqlaymiz.Butun 20-asr davomida atom energetikasiga nisbatan jamoatchilikning munosabati murakkab va rivojlanib bordi, ular qizg'in optimizm va asosli skeptitsizm davrlari orasida o'zgarib turdi. 1950-yillarda “Tinchlik uchun atomlar” tashabbusi boʻlgan, undan keyin 70-80-yillardagi kuchli yadroviy qurolga qarshi harakat Trimil oroli (AQSh) va Chernobil (Ukraina)dagi burilish nuqtalari bilan shakllangan. 2000-yillarning boshlarida iqlim oʻzgarishi tahdidi kuchayib borayotgani sababli qoʻrquvlar yumshab, yadroviy imkoniyatlar kengayib, koʻpincha yadroviy uygʻonish deb ataladigan boʻlsa, 2011-yilda Yaponiyadagi Fukusima AESdagi halokatdan keyin yana achinarli holga keldi.Maqolani yuklab olish

Markaziy Osiyo asta-sekin yangi texnologik tuzilmaga o‘tish global jarayonining bir qismiga aylanib bormoqda, uni Klaus Shvab “To‘rtinchi sanoat inqilobi” (FIR) deb atagan. Bu jarayon mintaqaning iqtisodiy o‘sishining lokomotivlari bo‘lgan va raqamlashtirish va startaplar va venchur kapital ekotizimini yaratishga katta sarmoya kiritayotgan, bosqichma-bosqich raqamli xizmatlar eksportchilariga aylanib borayotgan O‘zbekiston va Qozog‘istonda eng faol. Ayni paytda, ular Markaziy Osiyoni raqamlashtirish haqida gapirganda, ko'pincha uning iqtisodiy va texnologik jihatlarini e'tiborga olishadi, qadriyat va bir-biriga chambarchas bog'liq axloqiy jihatlar esa akademik darajada yetarlicha rivojlanmagan. Biroq, Maks Veber, Jozef Shumpeter va Duglas Nort tomonidan olib borilgan tadqiqotlar shuni ko'rsatdiki, mafkuraviy, qiymat va institutsional paradigmalar iqtisodiy va texnologik rivojlanishning tabiatiga bevosita ta'sir qiladi. Bundan tashqari, texnologiyalarning o'zi yangi qiymat tizimini mustahkamlashga va oldingi qiymat tizimlarini o'zgartirishga ta'sir qiladi. Markaziy Osiyo uchun bu har qachongidan ham dolzarbdir, chunki mintaqa bugungi kunda qadriyatlar tizimlari o‘rtasidagi raqobatga duch kelmoqda.Maqolani shu yerda ko‘ring

"Buyuk kuchlar raqobati" so'nggi bir necha o'n yilliklar davomida keng qo'llanilmaydigan iboradir. “Buyuk kuchlar” haqidagi gaplar 19-asrdagi hudud va resurslar uchun kurashlarni eslatdi, ammo texnologik jihatdan rivojlangan jamiyatlar va xalqaro huquqning 21-asr sharoitlariga mos keluvchi narsa emas edi. Bugungi tashvishli sharoitda xalqaro munosabatlarning hozirgi holatiga nafaqat biz xohlagandek, balki qanday bo'lsa shunday qarash kerak. Katta va kichik zamonaviy davlatlar o'rtasidagi strategik raqobat yana birinchi o'ringa chiqdi. Bu nafaqat atmosferadagi o'zgarishlar yoki biron bir o'ziga xos xususiyat tufayli, balki global darajadagi kuchlar o'rtasidagi asosiy korrelyatsiyaning o'zgarishi bilan bog'liq. Ushbu inshoda Amerika tashqi siyosati Yevropadagi voqealarning burilish nuqtasi nuqtai nazaridan tahlil qilinadi va Amerika tashqi siyosatidan kelgusi davrda nima kutish mumkinligi haqida fikr yuritiladi. Maqolada Yevropa xalqaro munosabatlarda bugungi Zeitenwende - "burilish nuqtasi" deb ataydigan narsaga e'tibor qaratilgan.Maqolani yuklab olish