Moskva davlat xalqaro munosabatlar instituti (MGIMO) professori Ivan Safranchuk va Rustam Maxmudov Markaziy Osiyodagi islomiy radikalizmga bag‘ishlangan tadqiqotlarida mintaqadagi radikal islomiy harakatlarning tarixiy rivojlanishi, qonuniyatlari va kelajak yo‘nalishlarini tahlil qiladilar. Mualliflar ta’kidlashlaricha, XX asr davomida Markaziy Osiyoda islomning rivojlanishi asosan ichki mintaqaviy jarayonlar ta’sirida, mahalliy an’analar va o‘ziga xoslik shakllanishi bilan chambarchas bog‘liq holda yuz bergan. Ular, sovet davrida islomiy amaliyotlar bostirilgan bo‘lsa, XX asr oxiridagi siyosiy erkinlashtirish, ayniqsa qayta qurish davrida siyosiy islomning qayta tiklanishiga olib kelganini va bu mintaqa bo‘ylab turli harakatlar hamda tashkilotlarning paydo bo‘lishiga turtki berganini ta’kidlaydilar. Biroq, mualliflar ushbu guruhlar dastlab diniy va siyosiy fikr shakllanishida muhim rol o‘ynagan bo‘lsa-da, ular asta-sekin davlat hokimiyati tomonidan chetlatilgani va bu ularning mamlakat ichidagi ta’sirini cheklaganini qayd etadilar.
Mualliflar Markaziy Osiyoda faoliyat yuritayotgan radikal islomiy tashkilotlarning ikki turi o‘rtasida aniq farq o‘tkazishni taklif qiladilar. Birinchi toifaga ichki islomiy uyg‘onishga yo‘naltirilgan, diniy poklanish va siyosiy hayotda zo‘ravonliksiz ishtirok etishga urg‘u beradigan guruhlar kiradi. Ikkinchi turga Markaziy Osiyodan keng geosiyosiy maqsadlarni amalga oshirish uchun odam yollash va amaliy baza sifatida foydalanishga intilayotgan xalqaro tashkilotlar kiradi. Safranchuk va Maxmudov ta’kidlashlaricha, har ikkala toifadagi tashkilotlar ham mintaqaviy hukumatlar tomonidan ularning faoliyatini to‘xtatish uchun huquqiy, siyosiy va kuch ishlatish choralarini qo‘llaydigan kuchli bosimga duch kelmoqda. Bundan tashqari, ular ilgari mintaqada o‘z ta’sirini kengaytirishga intilgan jihodchi harakatlar jiddiy harbiy mag‘lubiyatga uchragani, bu esa ularning amaliy salohiyati va g‘oyaviy jozibadorligini zaiflashtirganini qayd etadilar.
Radikal islomiy tashkilotlarning ushbu muvaffaqiyatsizliklariga qaramay, mualliflar Markaziy Osiyoda islomiy radikalizm butunlay yo‘qolib ketmasligi mumkin, degan xulosaga keladilar. Ularning fikricha, mintaqada davom etayotgan diniy uyg‘onish – ijtimoiylashuv va madaniylashuv jarayonlari tufayli – radikal g‘oyalarning saqlanib qolishi uchun qulay muhit yaratadi. Garchi davlat qatag‘onlari siyosiy islomning eng ochiq ko‘rinishlarini to‘xtatsa-da, diniy ongning kengayish tendensiyasi radikal qarashlar, ayniqsa jamiyatning norozi qatlamlari orasida ma’lum darajada qo‘llab-quvvatlanishda davom etishi mumkinligini anglatadi. Shu munosabat bilan, tadqiqot hukumatlar radikallashuvga qarshi kurashish bo‘yicha sa’y-harakatlarini ijtimoiy-iqtisodiy muammolarni hal qilish va mo‘tadil islomni rag‘batlantirishga qaratilgan siyosat bilan uyg‘unlashtirib, hushyorlikni saqlab qolishlari kerakligini taklif qiladi.
* Istiqbolli xalqaro tadqiqotlar instituti (IXTI) hech qanday masalada muassasaviy nuqtai nazarni bildirmaydi; bu yerda keltirilgan fikrlar faqatgina muallif yoki mualliflarga tegishli bo‘lib, ular IXTIning qarashlarini aks ettirmaydi.
